Εξόριστε ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;

Παραθέτω παρακάτω το νέο ποίημα του Άρη Μπιτσώρη που βασίζεται στην προηγούμενη ανάρτησή μου. Τα ευφυέστατα ποιήματα του Άρη μπορείτε να διαβάσετε στη δική του σελίδα: http://arisbitsoris.blogspot.com/. Οφείλω να τον ευχαριστήσω για το "Δάσκαλος" με το κεφαλαίο "Δ" και να εκφράσω την ελπίδα μου να πάψω κάποτε να αναρτώ Γκρίνιες. Απόλυτη και απαραίτητη προϋπόθεση να φτιάξει αυτό ο ρημαδότοπος. Στο βάθος κήπος.

ΣΚΥΒΟΥΜΕ

Εχτές στο διαδίκτυο 

διάβασα ένα άρθρο

που έγραψε ένας Δάσκαλος

όχι από το βάθρο,

μα ως πολίτης ενεργός

που βλέπει με αγωνία

ΚΑΤΑΡαμένες πρακτικές

σ’ αυτή την κοινωνία.

Γνωρίζει το Ξηρόμερο

και τα προβλήματά του

κι ως κάτοικος του Αστακού

τα αδιέξοδά του.

Πολύ καλά τα έγραψες 

αγαπητέ Ζαγκότα

το δόλιο το Ξηρόμερο

κάθησε σαν την κότα.

Είτε γιατί γυρεύοντας

βρήκε τον …κόκορά του

είτε σαν κλώσα λούφαξε

και έκατσε στ’ αυγά του.

Όπως και να ’χει, τα ’χασε

τ’ αυγά και τα πασχάλια

αφού γουστάρει να διοικούν

φελλοί από μπουκάλια..

Κι αν προς στιγμή οι Άραβες

φύγαν για χώρα άλλη

άλλοι ρυποεπενδυτές

θα ’ρθουν στο Πλατυγιάλι.

Η φήμη ανταπόκριση 

σ’ όλο τον κόσμο θα ’βρει∙

μάθανε ότι σκύβουμε

και θα πλακώνουν Μαύροι.