Λιμάνι εμπορικό στο Πλατυγιάλι δεν έχουμε ακόμα κι ούτε ξέρουμε πότε και αν θ' αποκτήσουμε. Οι μόνες επισκέψεις πλοίων στον πολύπαθο κόλπο τα τελευταία χρόνια είναι από κάτι αμερικανικά που αράζουν στ' ανοιχτά. Ένα τέτοιο έχει κάνει την εμφάνισή του εδώ και κάποιες μέρες και αρκετοί Αμερικανοί ναύτες περιδιαβαίνουν την παραλία. Μολονότι εμένα όλα αυτά μου θυμίζουν την πολιτική YES MAN που ακολουθούμε τα τελευταία 180 χρόνια ως κράτος, δεν μπορώ να σταματήσω να μην απογοητεύομαι όταν σκέφτομαι τα εκατομμύρια των υποσχέσεων που δόθηκαν. Την ίδια ώρα που ο τόπος δεν είχε -όχι λιμάνι αλλά- αξιοπρεπές οδικό δίκτυο, υπουργοί και βουλευτές απολάμβαναν το μπανάκι τους στα νερά του κόλπου, και το ψαράκι τους στην ταβερνούλα του μπαρμπα-Σπύρου χωρίς ποτέ ούτε ένας ντόπιος να τους ενοχλήσει και να τους υπενθυμίσει το χάλι μας. Στις κομματικές συγκεντρώσεις όλοι αυτοί οι πολικάντηδες της κακιάς ώρας επαναλάμβαναν το ίδιο τροπάριο διανθισμένο με ακαταλαβίστικους νεολογισμούς και στις εκλογές εμφανίζονταν με το επισκεπτήριο στα χέρια ζητώντας ευθαρσώς να λάβουν καθαρή λαϊκή εντολή. Αν η δική τους συμπεριφορά συγκαταλέγεται στα όρια του θράσους, η δική μας σίγουρα αξιώνει περίοπτη θέση σ' αυτά της ανοησίας. Άλλωστε την τελευταία μας δύναμη, την ψήφο, την τσαλαπατήσαμε με τις επιλογές μας δίνοντας το δικαίωμα σε μια ταλαιπωρημένη, άμεσα εξαρτημένη και παραπλανημένη μειοψηφία να αποφασίζει πανελληνίως ερήμην μας. Κάπως έτσι βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Οι ρήτορες της παραλίας μεταξύ ούζου, κεφτέ και μαύρης τύφλας αγορεύουν μετά παρρησίας υπέρ "οποιασδήποτε επένδυσης, αρκεί να δώσει δουλειά στα παιδιά μας". Από αυτούς που παρακολουθούν, όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Ούτως ή άλλως οι περισσότεροι δίνουν έμφαση όχι στο τι λέγεται αλλά από ποιόν λέγεται. Με αυτόν τον τρόπο το παιχνίδι των εταιρειών παίζεται ακόμα κι εμείς έχουμε σταματήσει να απαιτούμε το καλύτερο για τον Αστακό μας, συμβιβαζόμενοι αβίαστα με οτιδήποτε μας σερβίρεται. Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα η συγκατάθεση του δημοτικού συμβουλίου Αστακού για την επένδυση στο Κατάρ: Ελάχιστοι διάβασαν περί τίνος πρόκειται, ακόμη πιο λίγοι αντιλήφθηκαν, ένας-δύο μόνο είχαν το θάρρος να εναντιωθούν. Μην εκπλαγείτε λοιπόν αν εμφανιστεί αύριο κιόλας νέος "επενδυτής" χαβούζας και βρει αμέσως δεκάδες υποστηρικτές να ρητορεύσουν υπέρ του και να επιχειρήσουν να κάνουν στη μπάντα όσες λογικές φωνές έχουν απομείνει. Όσο ο τόπος κοιμάται, τόσο πιθανό είναι να δει εφιάλτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου