19 Σεπ 2016

Της Αναχώρησης

Καθορίσαμε την ύπαρξή μας μέσα στην Ιστορία μέσα από μια αλληλουχία αμετάκλητων σφαλμάτων και την επιλογή της ιδεολογικής κατασκευής που μας εξασφάλιζε την επιβίωση και την εξύψωση. Επεκτείναμε τα φυσικά και τα πνευματικά μας όρια συνεχώς, ανακαλύπτοντας νέους τρόπους να φτάσουμε ο ένας πιο κοντά στον άλλο. 
Χρειάστηκε πολύς καιρός για να συμβεί αυτό και μετά ακολούθησε καθείς από εμάς το δρόμο της Κακίας. 
Στην πραγματικότητα, είμαστε πλασμένοι για να  κάνουμε κακό ο ένας στον άλλο. 
Και καταφέραμε να κάνουμε τόσο άσχημα πράγματα μεταξύ μας, ώστε εξαντλήσαμε την εφευρετικότητά μας σ' αυτό.Η διάνοιά μας εξαπλώθηκε σε τόσα αχαρτογράφητα σημεία, ώστε και οι ίδιοι φοβηθήκαμε από αυτή.
Νιώσαμε την ανάγκη να πείσουμε τον εαυτό μας ότι αυτή δεν είναι η φύση μας. Φτιάξαμε θρησκείες που μιλούσαν για αγάπη και ομόνοια και λογική και αλληλεγγύη. Εξευγενίσαμε -με την εκπαίδευση- αυτό τον αδηφάγο χαρακτήρα της ύπαρξής μας.
Όμως, πρωταρχικά, παραμένουμε αυτό που πάντοτε ήμαστε: Μόνοι και πεινασμένοι-και από αυτό δεν είναι δυνατόν να ξεφύγουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου