28 Μαΐ 2014

Τη Θράκη!

Αναμφισβήτητα το μήνυμα των ευρωεκλογών είναι το ποσοστό του μειονοτικού κόμματος της Θράκης. Ανοίγει με τον τρόπο αυτό δρόμος για την ανάδειξη και άλλων αντίστοιχων πολιτικών δυνάμεων, π.χ. αλβανικό κόμμα στην Ήπειρο, κλπ
Το λέω και θα το ξαναπώ: Το σχέδιο της Τουρκίας είναι η τουρκοποίηση της Μειονότητας, μέσω του προσεταιρισμού των Πομάκων και των Αθίγγανων. Ο νεοθωμανισμός απαιτεί συνεχώς από την Ελλάδα τον σεβασμό των μουσουλμάνων της Θράκης και στα επόμενα χρόνια θα προσπαθήσει την αλά Κριμαία και Κόσοβο προσάρτηση: πρώτα με δήθεν θερμά επεισόδια καλά σχεδιασμένα, έπειτα με απειλή επέμβασης για προστασία των μουσουλμάνων από τους δήθεν καταπιεστές, κι έπειτα με μικρής κλίμακας επέμβαση που θα ωθήσει όμως σε αναγκαστικό δημοψήφισμα, αυτονομία, και, τελικά, προσάρτηση της Θράκης στο τουρκικό κράτος, το οποίο προσφέρει στους μειονοτικούς απλόχερα ευνοϊκά δάνεια μέσω των τραπεζών και συνδέει όλη τη Θράκη δορυφορικά με την κουλτούρα του. Η φωνή του μειονοτικού κόμματος, τώρα θα ακουστεί και στην Ευρώπη: πόσο καταπιεστές είναι οι Έλληνες και πόσο γλυκιά είναι η αγκαλιά της μαμάς Τουρκίας.
Η δουλειά που κάνουν οι Τούρκοι στην Θράκη είναι τόσο εξόφθαλμη που δεν μπορεί να μην εξοργίζεται κανείς βλέποντας την απόλυτα απραξία της Αθήνας. Τι μπορεί να περιμένει κανείς, άλλωστε, από ένα κράτος που αυτοπροσδιορίζει τα μη εγγύς της πρωτευούσης εδάφη ως "επαρχία" και "περιφέρεια". Επαρχία και περιφέρεια τίνος; Μα, της Αθήνας, φυσικά! Το έχετε καταλάβει ότι δεν συγκροτούμε ένα κράτος όλων των Ελλήνων όπου από κοινού οι αποφάσεις διαχέονται ανά την επικράτεια αλλά έχουμε ένα δικέφαλο τέρας που καταβροχθίζει τις τριγύρω σάρκες του. Χωρίς ποτέ να έχουμε διεκδικήσει τίποτε παραπάνω από το δίκιο μας, από τις εκατοντάδες γενιές των Ελλήνων που ανά τους αιώνες ζούσαν στις δύο πλευρές του Αιγαίου, εμείς είμαστε οι δύο πρώτες γενιές που έχουμε στο μυαλό μας τον ελληνισμό ως τον λαό της μικρής άγονης χερσονήσου που κατοικούμε. Και, εάν το απομεινάρι του κράτους μας δεν πάρει πλέον στα σοβαρά τον εαυτό του, δεν θ΄αργήσει η ώρα που θα ζήσουμε ακόμη μια ανάλογη της Μικρασιατικής καταστροφή.

Αντι επιλόγου: 29 Μαΐου 1453. Ένα λάβαρο με μια ημισέληνο υψώνεται στα τείχη της Πόλης. Οστά αγιών σκορπίζονται στα σκυλιά, οικογένειες διαπομπεύονται, βιάζονται, κομματιάζονται ή πωλούνται στα σκλαβοπάζαρα ως λάφυρα. Κειμήλια αιώνων εξαφανίζονται για πάντα. Αρχαία χειρόγραφα γίνονται στάχτη. Χιλιάδες άνθρωποι παίρνουν τον αιώνιο δρόμο της προσφυγιάς. 1453, 1922, 1955. Από ένα παλιό νεοκλασικό της προκυμαίας της Σμύρνης, από ένα πολύβουο εμπορικό της Πόλης, από ένα ψηλοτάβανο καφενείο σε κάποιο λιμάνι του Πόντου ή της Βόρειας Κύπρου, υπάρχει πάντα η άυλη μορφή ενός Έλληνα που προσπαθεί να μας πει κάτι αλλά εμείς του γυρνάμε πάντα την πλάτη.
Δεν μάθαμε καλά Ιστορία. Γι΄αυτό θα την ξαναζήσουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου