Επιστρέφω.. αμέσως!

Έχω πολύ καιρό ν' ασχοληθώ με το ιστολόγιο, μιας και ένα σωρό πράγματα με εμποδίζουν από λίγη ώρα απόλυτης χαλάρωσης. Έτσι κι αλλιώς το ιστολόγιο δεν το είδα ποτέ σαν υποχρέωση, αλλά σαν ένα χώρο όπου μπορώ να γράφω ό,τι μου κατεβαίνει. Κουράγιο σε σας, λοιπόν!

Στον Αστακό ετοιμάζονται για το καλοκαίρι. Είναι και το τελευταίο καλοκαίρι πριν από τις δημοτικές εκλογές και οι ντόπιοι περιμένουν τον Οδυσσέα να καθαρίσει το παλάτι από τους μνηστήρες και να βασιλέψει δίκαια. Μόνο που η Ιθάκη είναι απέναντι. Εδώ είναι Αστακός. Θα στρώσουμε λίγη άσφαλτο, θα βάψουμε άδεια παρτέρια, θα φωνάξουμε κανά-δυό κλαρίνα και -από κοντά- λίγη "ποιότητα", άντε να φυτέψουμε και κανά δεντράκι. Να έρθουν και οι Αθηναίοι νοστούντες, να δουν τι πρόοδο που έχει ο τόπος. Δύσκολοι καιροί, δύσκολες αποφάσεις. Εγώ, πάντως, απεδήμησα εις Σέρρας: εκλογικώς, εννοώ.

Τα δε εκπαιδευτικά, μαύρα χάλια. Στου κασίδη την πλάτη πάμε να κοροϊδέψουμε την Τρόικα. Θα απολυθούνε, λέει, καμιά δεκαριά χιλιάδες αναπληρωτές (που έτσι κι αλλιώς απολύονται τον Ιούνη) και δεν θα ξαναπροσληφθούν το Σεπτέμβρη. Όπερ σημαίνει: νάτες οι απολύσεις της Τρόικα. Και τι καλά παιδιά που θα 'μαστε, ε; Φταίνε αυτοί οι κακοί οι καθηγητές βρε παιδί μου, ακούς εκεί τα τεμπελόσκυλα, να μη θέλουν 30 παιδιά στην τάξη! Δηλαδή, το '60 πώς είχαμε μέσα 40 και 50; Δεν έμαθαν γράμματα αυτοί; Δεν έγιναν επιστήμονες; Αμ, οι άλλοι; Οι... αλληλοδιδακτικοί; Με 120 παιδιά στην τάξη και τους μεγάλους να κάνουν μάθημα στους μικρούς; Δεν μορφώθηκαν αυτοί; Ακούς εκεί 25 μαθητές! Τσ, τσ, τσ...

Ένα άλλο ωραίο που με έκανε και γέλασα πολύ, έγινε μόλις πρόσφατα. Θα κόψουν, λέει, ένα μισθό αναδρομικά στους γέροντες συνταξιούχους του Δημοσίου επειδή... ξέχασαν να κάνουν κρατήσεις! Ά, ρε γέρο-φουκαρά, ήθελες τρικομματική και μνημόνιο, μην τυχόν σου τα πάρουν όλα οι άλλοι! Διαβάζεις και Βήμα -προτελευταία σελίδα, ε; Εκείνη την έμπνευση, λέω, την καλά εμπεριστατωμένη άποψη που βγαίνει και στις ειδήσεις να κάνει, λέει, ανάλυση! Που του φταίει ο Σύριζα για όλα, ε; Που έγραφε ότι σε άλλες χώρες οι καθηγητές κάνουν ουρά για να αξιολογηθούν (καλέ αξιολογήστε με πρώτο, μη σπρώχνεις καλέ κύριε!) ενώ εδώ οι δικοί μας οι χαραμοφάηδες δεν θέλουν το τόσο καλό νόμο που τόσο κόπο έφτιαξε η τόσο καλή μας κυβέρνηση; Α, γειά σου!

Για το τέλος άφησα τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της πατρίδας μου, της πόλης των Σερρών. Χωρίς διάθεση για αστεία, πρέπει να στηρίξουμε τις εκδηλώσεις εορτασμού όλοι ανεξαιρέτως. Σαββατοκύριακο πέφτει άλλωστε. Πάτε άλλη μέρα στην παραλία, συμπολίτες: εκείνη η μέρα θα είναι η 100 φορά που θα τιμήσουμε τα θύματα της βουλγαρικής βίας, που θα ξαναδεχτούμε με τις σημαίες στα χέρια τους ελευθερωτές μας. Για να μην σας φταίει μετά καμιά Ρεπούση.

Ερχόμενο το καλοκαίρι φέρνει μαζί του τη διάθεση για πολλές και δροσερές βραδινές εξόδους, μπύρες και αστεία με φίλους, καθώς κι εκείνες τις ανεκτίμητες στιγμές που γέρνεις στην πλάτη της καρέκλας κλείνοντας τα μάτια και δεν σκέφτεσαι πια τίποτα. Μια στιγμιαία μετάβαση στον προσωπικό παράδεισο, μια ψευδοαπόδραση από μια ξέθωρη καθημερινότητα, ίσως και μια κλεφτή ματιά στο ονειρικό μας μέλλον. Θα το δοκιμάσω αρκετά φέτος, ο Οκτώβρης έρχεται (blink!).