17 Ιουλ 2010

Η Σκύρος της Μυθολογίας

Όταν οι Μυκηναίοι βασιλείς συγκέντρωναν στρατό για την τρωική εκστρατεία, ένας χρησμός προφήτεψε ότι η πόλη του Ιλίου θα κυριευόταν μόνο με την παρουσία ενός Πηλείδη επειδή ο γενάρχης τους, ο Αιακός, είχε φτιάξει τα τείχη της. Ο μοναδικός απόγονος του βασιλιά της Φθίας Πηλέα ήταν ο Αχιλλέας. Φοβούμενη για την τύχη του γιού της, η Θέτις τον φυγάδεψε στο κοντινότερο φιλικό νησί, στη Σκύρο, όπου ο μεγάλος πολέμαρχος περνούσε τον καιρό του μεταμφιεσμένος σε πριγκίπισσα στην αυλή του βασιλιά Λυκομήδη. Όμως, ο πανούργος Οδυσσέας που είχε εν τω μεταξύ αναλάβει να πείσει τους βασιλιάδες για το αναγκαίον της εκστρατείας, ταξίδεψε μεταμφιεσμένος σε παραματευτή στη Σκύρο για να ξετρυπώσει το γιο του Πηλέα. Στο καρότσι του είχε δύο καλάθια: ένα με στολίδια κι ένα με όπλα. Όπως ήταν φυσικό, όλες οι κοπέλες χάζευαν τα στολίδια κι ο Αχιλλέας τα όπλα. Έτσι ο πολέμαρχος αποκαλύφθηκε και ακολούθησε την αποστολή στην Τροία. Είχε προλάβει όμως να αφήσει έγκυο την κόρη του βασιλιά Λυκομήδη, τη Διηδάμεια και καρπός του έρωτά τουε ήταν ένα ξανθό αγοράκι, ο Πύρρος. Τα μαντάτα του θανάτου του Αχιλλέα τα έφερε στη Σκύρο ο Οδυσσέας, μαζί με την υπενθύμιση του χρησμού των Πηλειδών. Ο Πύρρος δέχτηκε να ακολουθήσει τον Οδυσσέα μαζί με σώμα Σκυριανών στη μάχη για την Τροία που μαινόταν ακόμη. Μπάινοντας στη μάχη νεαρός, κέρδισε το προσωνύμιο "Νεοπτόλεμος", με το οποίο είναι γνωστότερος και διακρίθηκε στην τελική μάχη. Ήταν ο δολοφόνος του βασιλιά Πριάμου καθώς και του Αστυάνακτα, του γιου του Έκτορα. Η Ανδρομάχη, χήρα του Έκτορα, ακολούθησε το Νεοπτόλεμο ως σκλάβα στη Σπάρτη. Εκεί, ο νεαρός βασιλιάς παντρεύτηκε την Ερμιόνη, κόρη του Μενέλαου και της Ελένης, οι οποίοι όμως πρωτύτερα την είχαν υποσχεθεί στον Ορέστη. Ο τελευταίος από τη ζήλια του σκότωσε το Νεοπτόλεμο στους Δελφούς. Το σώμα του ήρωα τάφηκε στους Δελφούς, εκεί από όπου ξεκίνησε ο χρησμός των Πηλειδών που έδεσε τους βασιλείς της Φθίας με το νησί της Σκύρου.

 Ο Αχιλλέας μεταμφισμένος σε κορίτσι στο παλάτι του Λυκομήδη.

Η Σκύρος, η ωραία Ελένη και ο Λυκομήδης συνδέθηκαν και με μια ακόμη μυθολογική μυθολογική περιπέτεια. Λίγα χρόνια πριν από τη σκυριανή περιπέτεια του Αχιλλέα, ο ήρωας Ηρακλής κατέβαινε στον κάτω κόσμο για να ελευθερώσει το Θησέα και τον Πειρίθοο που ήταν φυλακισμένοι εκεί επειδή είχαν αποπειραθεί να αρπάξουν την Περσεφόνη. Προηγουμένως, οι δύο φίλοι είχαν κλέψει την δωδεκάχρονη Ελένη από τη Σπάρτη και την πήγαν στην Αθήνα. Την ώρα που ο Πλούτων τιμωρούσε τους δύο φίλους, οι Δίοσκουροι, αδέλφια της Ελένης, την ξανάπαιρναν κοντά τους. Μετά την απελευθέρωσή του από τον Κάτω Κόσμο, ο Θησέας ανέβηκε στην Αθήνα όπου βρήκε το λαό εναντίον του. Αυτοεξορίστηκε έτσι στη Σκύρο, όπου τον καλοδέχτηκε ο βασιλιάς Λυκομήδης. Λέγεται ότι καθώς ο βασιλιάς ξεναγούσε το Θησέα στο νησί, τον γκρέμισε από μια κορυφή. Ο Αθηναίος ήρωας τάφηκε στο νησί.
Από τότε το νησί της Σκύρου σήμαινε για τους Αθηναίους "τόπο εξορίας". Γνωρίσουμε ήδη ότι στην αρχαϊκή και κλασική Αθήνα η μεγαλύτερη ποινή ήταν η εξορία από την πόλη. Γι' αυτό, όταν κάποιος κατηγορούμενος διέθετε κλήρο στη Σκύρο, συχνά δεν παρευρισκόταν στο δικαστήριο αναθέτοντας στο δικηγόρο να επικαλεστεί ότι ο κατηγορούμενος είχε δουλειές "εις Σκύρον". Και μόνο του άκουσμα του κακοτράχαλου νησιού έκανε τους δικαστές αρκετές φορές να απαλάσσουν τον κατηγορούμενο από την εξορία, μιας και θεωρούσαν την κληρουχία στη Σκύρο χειρότερο βάσανο.
Ωστόσο, η εξέλιξη του πολιτεύματος στην Αθήνα και η διαμάχη δημοκρατικών και ολιγαρχικών έκανε τον Κίμωνα να αναζητήσει στο νησί σημεία της παλιάς καλής αθηναϊκής αριστοκρατίας. Αναζητώντας τον τάφο του Θησέα για μέρες, είχε πέσει σε αδιέξοδο ώσπου έντιλήφθηκε ένας διόσταλτο αετό να σκαλίζει με το πόδι του μια κορυφή. Αμέσως διέταξε ανασκαφή για να αποκαλυφθούν τελικά τα οστά του μυθικού ήρωα που με όλες τις τιμές μεταφέρθηκαν και τάφηκαν στο Θησείο.

 Όπου ο Αχιλλέας έκανε το μπάνιο του.

Σήμερα στο νησί υπάρχουν 3.000 κάτοικοι που το καλοκαίρι υπερδιπλασιάζονται. Η σπηλιά του Ανδριώτη είναι το μέρος όπου γκρεμίστηκε ο Θησέας. Η Χώρα στέφεται από μια κορυφή όπου υπήρχε η αρχαία ακρόπολη του βασιλιά Λυκομήδη. Λίγο πιο κάτω ο Γιαλός ή Αχίλι, όπου έκανε το μπάνιο του ο Αχιλλέας. Το όνομα άλλωστε είναι πολύ διαδεδομένο στο νησί. Τέλος, ένα θαυμάσιος οικισμός του Χαλκού στη θέση Παλαμάρι, όπου σώζεται μια έξοχη οχύρωση και μια καλοδιατηρημένη πολιτεία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου