10 Ιουν 2010

Επιστρέψαμε!

Τα τσιμέντα του γηπέδου έτριζαν όταν ο Γκέκας έβαζε το νικητήριο γκολ του Πανσερραϊκού απέναντι στον Παναθηναϊκό κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '80 κι εγώ, μικρό παιδάκι του δημοτικού, έβγαζα ένα μικροσκοπικό κεφαλάκι ανάμεσα από τα κάγκελα της θύρας 1. Από τότε άπειρες ήταν οι στιγμές συγκίνησης στο μικρό μας γηπεδάκι, το Λάκκο των Λεόντων. Θα απαριθμήσω ελάχιστες σποραδικά, έτσι, επειδή με έπιασε ο νόστος της πατρίδας.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: ένα μεγαλειώδες 3-1 με τον Παναθηναϊκό, ένα 2-2 με τον Ολυμπιακό να τραβάς τα μαλλιά σου (από 2-0), την πλατεία να κιτρινίζει από ΑΕΚτσήδες που τελικά ξήλωσαν και το γήπεδο, ένα 0-0 με τον Πιερικό στην Κατερίνη με πανστρατιά Σερραίων, την από το πουθενά λαοθάλασσα στη Δράμα όταν παίζαμε την άνοδο, τους γαύρους επί Κοσκωτά να τα σπάνε στην πόλη (όσοι έφτασαν), τις 6άρες στη Λιβαδειά και τις 7άρες στο Άργος. Αλλά και πιο πρόσφατα: τους αποκλεισμούς ΠΑΟ και Ολυμπιακό μέσα σε 10 μήνες από το Κύπελλο, το ματς με τον Ιωνικό και το καλοκαιρινό φιλικό με την Ουντινέζε. Και ονόματα: Μίχαλικ, Δημητρίου, Αϊβαζίδης, Γαλατίδης, Γκέκας, Τσιφούτης, Σαββίδης, Μολακίδης, Τσουκάλης, Βελίτσκοφ, Στόεφ, Πετρούνοφ, κλπ. Αυτούς που είχαμε... εκατονταπλούς στα χαρτάκια της Panini και κολλούσαμε παντού στα θρανία, στα βιβλία, σε τζάμια, σε παγκάκια της πλατείας, στο ΚΤΕΛ, παντού.
Οι μοντέρνοι ήρωες αξίζουν αποθέωση: έχασαν ένα αυτοκτονικό μπαράζ με τον Ακράτητο, αλλά δεν το έβαλαν κάτω. Ξαναπάλεψαν και ανέβηκαν πρώτοι και καλύτεροι. Στη μεγάλη κατηγορία έδωσαν μάχες και τον υπερπάντων αγώνα αλλά υποβιβάστηκαν. Φέτος έφτασαν σε σημείο κατάπτωσης: να μιλάμε για Γ΄ Εθνική, αποφασισμένοι να παλέψουμε για τα πλέι άουτ. Τελικά το Λιοντάρι συμπεριφέρθηκε ανάλογα και επέστρεψε εκεί που ανήκει: στην ελίτ. 
Οι μοντέρνοι ήρωες, ο Γεωργιάδης, ο Τάντιτς, ο Αθανασιάδης, ο Κοτταράς, ο Μπανγκουρά, ο Γαλανόπουλος, ο Λεοζίνιο, ο Κωνσταντινίδης, ο Κοκότοβιτς, όλοι αξίζουν συγχαρητήρια. Το Λιοντάρι μας αποδείχθηκε και πάλι πανάξιος πρεσβευτήςτου τόπου μας και οι απαναταχού Σερραίοι φοσκώνουμε από υπερηφάνεια!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου